1887 Henryk Elzenberg przychodzi na świat w Warszawie jako syn Henryka i Marii z domu Olędzka.
1888 Śmierć matki.
1896 Wyjazd do Szwajcarii celem odbycia edukacji i poznania kultury zachodniej (decyzja ojca).
1899 Śmierć ojca.
1905 Matura w Genewie.
1905-1909 Studia w Paryżu - początkowo historia literatury francuskiej i starożytnej, później zmiana kierunku na filozofię.
1909 Doktor na podstawie pracy Le sentiment religieux chez Leconte de Lisle.
1909-1910 Pierwszy dłuższy pobyt w kraju po wyjeździe.
1910-1912 Docentura (literatury francuska) na Uniwersytecie Neuchâtel (Szwajcaria).
 1912 Powrót do kraju (Kraków, Austro-Węgry).
 1913 Wstępuje w szeregi Związku Strzeleckiego.
 1914-1916 Udział w ruchu legionowym. Walka na froncie w szeregach Pierwszej Brygady Legionów, praca w Naczelnym Komitecie Narodowym (NKN).
 1916 Rezygnacja z pracy w NKN na skutek politycznego przesilenia w Legionach.
 1917 Opublikowana zostaje rozprawa Podstawy metafizyki Leibniza - pierwsza większa praca w języku polskim
 1918 Wyjeżdża do Wiednia na stypendium Polskiej Akademii Umiejętności. Nieudany wyjazd do Holandii w charakterze chargé d’affaires rządu Jędrzeja Moraczewskiego.
 1920 Udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
 1921 Habilitacja w zakresie etyki, estetyki, historii filozofii (Uniwersytet Jagielloński) na podstawie pracy Marek Aureliusz. Z historii i psychologii etyki.
 1922-1936 Pracuje jako nauczyciel gimnazjalny w Warszawie.
 1927-1937 Wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim.
 1927 Zawiera związek małżeński z Wandą Radoską, który rozpadł się po kilku latach.
 1931-1935 Prowadzi wykłady w Państwowym Instytucie Nauczycielskim.
 1934 Wyjazd na odczyty do Belgii.
 1936 Przenosi się do Wilna.
 1936 Uczestniczy w III Zjeździe Filozofów Polskich.
 1936-1939 Adiunkt na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.
 1937 Uczestniczy w IX w Międzynarodowym Kongresie Filozoficznym i II Zjeździe Estetyki i Nauki o Sztuce w Paryżu.
 1937-1939 Udział w przedwojennym ruchu demokratycznym – Wileński Klub Demokratyczny, Stronnictwo Demokratyczne.
 1939 W Żemłosławiu powstaje nieopublikowana za życia praca Pojęcie wartości i powinności. Redakcja żemłosławska stanowiąca wyraz intensywnych dążeń do systemowego ujęcia filozofii wartości.
 1939-1945 W okresie wojennym doświadcza kolejno następujących po sobie okupacji Wileńszczyzny – bolszewickiej, litewskiej, ponownie bolszewickiej, niemieckiej i znów bolszewickiej. Bierze udział w tajnym nauczaniu i życiu naukowym. Podejmuje się dorywczych prac pozwalających na przeżycie.
 1945 Opuszcza Wilno i udaje się do Lublina, zabierając ze sobą rękopisy swoich prac.
 1945-1946 Wykłada na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w charakterze zastępcy profesora. W roku 1945 ma zajęcia również na Uniwersytecie Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie.
 1945 Nominacja na profesora zwyczajnego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
 1948 Uczestniczy w X Międzynarodowym Kongresie Filozofów w Amsterdamie.
 1948-1954 Pełni funkcję Prezesa Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu.
 1950-1956 Zawieszenie z przyczyn politycznych w prawach wykładowcy (płatne urlopowanie).
 1951 Uczestniczy w I Kongresie Kultury Polskiej. Początek korespondencji ze Zbigniewem Herbertem.
 1953 Uczestniczy w XI Międzynarodowym Kongresie Filozofów w Brukseli.
 1956-1961 Wznowienie pracy dydaktycznej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
 1957 Bierze udział w Międzynarodowym Kongresie Filozofów w Warszawie.
 1961 Przechodzi na emeryturę.
 1963 Ukazuje się dziennik filozoficzny Kłopot z istnieniem. Aforyzmy w porządku czasu.
 1966 Opublikowane zostają dwa zbiory prac: Wartość i człowiek. Rozprawy z humanistyki i filozofii oraz Próby kontaktu. Eseje i studia krytyczne.
 1967 Henryk Elzenberg umiera w Warszawie po ciężkiej chorobie.

 

Opracowano na podstawie:

Hostyński L., Układacz tablic wartości, Wydaw. UMCS, Lublin 1999, s. 13-25

„Spuścizna Mieczysława Wallisa”, Połączone Biblioteki Wydziałów Filozofii i Socjologii UW, Instytutu Filozofii i Socjologii PAN oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, sygnatura PTF 04-38.

Strzałkowska M., Kronika życia i działalności Henryka Elzenberga, [w:] Człowiek wobec wartości w filozofii Henryka Elzenberga, red. A. Lorczyk, Wydaw. STAKROOS, Warszawa 1998, s. 19-35;

Tyburski W., Elzenberg, Wiedza Powszechna, Warszawa 2006, s. 167-169.

Woroniecki M., O życiu Henryka Elzenberga, „Studia Filozoficzne” 1986, nr 12, s. 75-82.

Jadczak R., Wczesny okres w twórczości Henryka Elzenberga, [w:] Człowiek wobec wartości w filozofii Henryka Elzenberga, red. A. Lorczyk, Wydaw. STAKROOS, Warszawa 1998, s. 37-46.

Wykonanie: Przemysław Naruszewicz. Informacja o wykorzystanych materiałach, Informacja o plikach cookies